-
1 korzyć się
ipf.(= okazywać uległość) humble o.s. (przed kimś/czymś before sb/sth); (= kłaniać się) prostrate o.s. (przed kimś/czymś before sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzyć się
-
2 ukorzyć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukorzyć się
-
3 bi|ć
impf (biję) Ⅰ vt 1. (zadawać ciosy) (ręką, kijem) to hit; (pięścią) to punch; (batem) to whip; (pasem) to beat- bić kogoś w twarz/po twarzy to punch/hit sb in the face- bić ile wlezie to beat a. knock the (living) daylights out of sb pot.- bić do upadłego to beat sb until he drops- bij, zabij! przest. charge!; up boys and at ’em! przest., pot. ⇒ zbić22. (zabijać) to slaughter, to kill [bydło, świnie]; to kill [muchy] ⇒ ubić 3. (wyciskać w metalu) to mint, to strike [monety]; to strike [medal]; (drukować) to strike off ⇒ wybić 4. (wbijać) to bang a. knock in [pale] ⇒ wbić 5. Kulin. to whip, to beat [krem, jajka] 6. (zwyciężać w walce) to beat, to defeat [wojsko, kraj] 7. (przewyższać) to beat, to outdo- bić na głowę kogoś/coś to beat sb/sth hands down pot., to knock spots off sb/sth GB pot.- ten lek bije wszystkie inne pod względem skuteczności działania in terms of effectiveness this medicine beats/outdoes all the others- ona bije męża inteligencją she outshines her husband in intelligence8. Gry (w kartach) to beat; (w szachach, warcabach) to take- bić króla asem to beat a king with an ace- dama bije waleta a queen beats a jack- w szachach nie można bić króla the king cannot be taken in chess ⇒ zbić2Ⅱ vi 1. (uderzać) to strike, to hit (czymś w coś sth with sth)- bić kilofem w skałę to strike (at) rock with a pickaxe- bić pięścią w stół to bang one’s fist on the table- biją w dzwony they’re ringing the bells, the bells are ringing- deszcz bije w okna the rain is beating against the windows- fale biją o brzeg the waves are beating against the shore- pies bił ogonem o ziemię the dog was beating its tail on a. against the ground- bić czołem przed kimś przen. to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb2. (wydawać dźwięk) [dzwon] to ring (na coś for sth); [zegar] to strike- dzwony biją na mszę/na trwogę the bells are ringing for Mass/are ringing a tocsin daw.3. pot. [licznik] to run- zgaś światło, bo licznik bije turn the light out, you’re running up the meter4. (tętnić) to beat- puls chorego bije słabo the patient’s pulse is weak- ale mi bije serce! my heart’s really beating/racing!- dopóki mi serce bije w piersi as long as I have breath in my body a. as I draw breath5. (wydobywać się gwałtownie) [woda, źródło] to spurt, to gush; [ogień] to spout, to spurt; [zapach, blask] to be given off- fontanna bije wysoko the fountain spurts a. gushes high into the air- od lampy bije silny blask the lamp gives off an intense glare- alkohol za bardzo mu bije do głowy alcohol goes straight to his head6. (dać się zauważyć) z jego twarzy biła radość his face was radiant with joy- z jej postawy bije pewność siebie she exudes self-confidence7. Wojsk. (strzelać) to fire, to shoot (w coś/po czymś at sth); (z armat) to shell (w coś/po czymś sth)- działa biły przez cały dzień the cannons were firing all day (long)Ⅲ bić się 1. (uderzać samego siebie) to slap vt- z radości bił się dłońmi po udach he slapped his thighs with joy- bił się ogonem po bokach it beat its tail from side to side2. (uderzać jeden drugiego) to fight (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- często bił się z kolegami he often got into fights with other children3. (walczyć podczas wojny) to fight (z kimś o coś with sb for sth)- bić się za ojczyznę to fight for one’s country4. Hist. (w pojedynku) to duel (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- bić się na szable to duel with swords- bić się na pistolety to fight a duel with pistols■ bić brawo to clap, to applaud- bić brawo na stojąco to give a standing ovation- bić pokłony komuś (kłaniać się) to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb; (korzyć się) to bow and scrape to sb pejor.; to kowtow to sb pot., pejor.- bić w kogoś/coś [mówca, krytyk] to hammer sb/sth pot., to slam sb/sth pot.; [sytuacja, zmiana] to hit, to hurt- nowe przepisy biją w drobnych przedsiębiorców the new regulations are hitting a. hurting small business(es)- bić w oczy przen. to strike a. hit sb- ich niekompetencja bije w oczy the first thing that strikes you is their incompetence- bić się z myślami to be in two minds, not to be able to make up one’s mind- nie wiem, co zrobić, biję się z myślami I don’t know what to do, I can’t make up my mindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bi|ć
-
4 ukorzyć
pf.ukórz lit. ( kogoś) humiliate, humble, bring low, disgrace; ukorzyć się przed kimś bow one's head to l. before sb, humble o.s. before sb.pf.zob. korzyć się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukorzyć
См. также в других словарях:
korzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzy się {{/stl 8}}– ukorzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać wobec kogoś pokorę, posłuszeństwo, uległość, rezygnując ze swojej dumy; kłaniać się z pokorą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą … Słownik języka polskiego
kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie … Słownik języka polskiego
kłaniać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kłaniać sięam się, kłaniać sięa się, kłaniać sięają się {{/stl 8}}– ukłonić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, kłaniać sięnię się, kłaniać sięni się, kłaniać sięoń się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukorzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzenie się — n I rzecz. od korzyć się … Słownik języka polskiego
leżeć — 1. Coś leży komuś na sercu «coś kogoś obchodzi, ktoś bardzo coś przeżywa, bardzo o coś się martwi»: Chcemy tą imprezą zintegrować wszystkich tych ludzi, którym leży na sercu ochrona środowiska. GWr 18/04/2000. 2. Coś leży na ulicy, przestarz. na… … Słownik frazeologiczny
zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… … Słownik języka polskiego
leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… … Słownik języka polskiego
placek — 1. pot. Masz babo placek «zwrot o charakterze ekspresywnym wyrażający zaskoczenie, najczęściej przez coś niepożądanego»: Masz babo placek – pomyślała Jola. – Teraz wszystko się wyda. I co ona o mnie pomyśli? A. Bahdaj, Wakacje. 2. pot. Padać,… … Słownik frazeologiczny
placek — m III, D. placekcka, N. placekckiem; lm M. placekcki 1. «uformowane ciasto, zwykle dość płaskie, słodkie, pieczone z różnymi dodatkami smakowymi» Słodki placek. Placek śliwkowy. Placek drożdżowy, kruchy. Placki wielkanocne. Placek z serem, z… … Słownik języka polskiego